कालची संध्याकाळ काही वेगळीच होती. खूप काही नवीन अनुभवलं. आमच्या एका मिडियाच्या सरांनी (सांध्य यांनी) एक नाटक लिहिलं. त्या एकांकिकेमध्ये त्यांनी एक मुलगा व एक मुलगी अशा दोघांचं संभाषण व्यक्त केलेलं आहे. पण व्यक्ती जाणवतात मात्र अनेक. विषय थेट मनाला भिडतो, हृदयाला स्पर्श करतो, अंगावर शहारे आणतो. या जगातील लोकांची मानसिकता काय आहे? याची जाणीव करून देतो.
पुरुषांचा स्त्रियांकडे बघण्याचा दृष्टीकोन कसा असतो याचे चित्रण "सांध्य" यांनी केलंय. ३१ डिसेंबरच्या रात्री नवीन वर्ष सुरु होताना ती "फॉरवर्ड युवा पिढी" काय करते... बारमध्ये दारू पिणं, रेव पार्टी, ड्रग्स घेणं, नशा करणं, सेक्स करणं या गोष्टी त्या दिवशी सर्रास होत असतात. माणसाचं मन संकुचित असतं, मानसिकता तयार झालेली नसते (किंवा "त्या" प्रकारची मानसिकता तयार झालेली असते), पाश्चिमात्य संस्कृती चुकीच्या प्रकारे आपल्या जीवनात आणणे, याच गोष्टी त्याच्या डोक्यात कायम फिरत असतात. आजच्या बऱ्याच मुलांचा/पुरुषांचा स्त्रियांकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन म्हणजे "डोळ्याने बलात्कार करणे" असाच आहे. दृष्टीकोन न बोलता मी कृती म्हणालो तर "डोळ्याने" हा शब्दच नको.
अशाच एका मानसिकतेचा मुलगा त्या पार्टीमधून बाहेर येऊन एका मुलीला हातवारे करत बोलताना पाहतो. मुलगी समुद्राकडे पाहून एकटीच बडबडत असताना पाहून त्याला प्रश्न पडतो आणि शेवटी तो तिला जाऊन भेटतो. मुलगी सुरुवातीला त्याचावर वैतागते. त्यांची ओळख नसतानाही तो मुलगा तिच्याकडे "त्या" हेतूनेच जातो. त्यांचे एकमेकांना प्रश्न, त्यांचं बोलणं सुरु होतं. त्यापुढे सुरु होतो तो एक अविस्मरणीय प्रवास. ती मुलगी त्याला ओळखते की तो कोणत्य हेतूने तिच्याकडे आलाय... पण तिचं जगच मात्र वेगळं होतं. त्यांचं बोलणं सुरु असताना ती त्याला दुःख म्हणजे काय ते सांगते, खऱ्या प्रेमाची भाषा सांगते. प्रणय, वासना, संभोग अशा गोष्टींवर ती बोलते, त्याच्याही डोक्यात तेच असतं पण त्याला ते सहन होणारं नव्हतं, कारण तो ज्या चष्म्यातून ते विषय पाहत होता, ते काही वेगळंच होतं. ते सर्व ऐकून त्याची दारू उतरते पण वासना मात्र उतरत नाही. ती त्याला तिच्या प्रेमाची व त्या नंतरची कहाणी सांगते, मुलगा अचंबित होतो. त्याला काही कळेनासं होतं. तिची कहाणी मात्र त्याच्या मेंदूवर काम करते, पण त्याला कळूनही वळत नव्हतं. बेशुद्ध होऊन समुद्रकिनारी पडलेला मुलगा पाहून लोक जमतात. त्या लोकांचाही तोच दृष्टीकोन! जाग आल्यावर तो त्याच मुलीला शोधण्यासाठी सैराभैरा धाऊ लागतो...
या अशा विचारांवर चालणाऱ्या लोकांसाठी त्यांचाच विचारांवर आधारित हा विषय पाहणं महत्वाचं वाटतं.
पुरुषांचा स्त्रियांकडे बघण्याचा दृष्टीकोन कसा असतो याचे चित्रण "सांध्य" यांनी केलंय. ३१ डिसेंबरच्या रात्री नवीन वर्ष सुरु होताना ती "फॉरवर्ड युवा पिढी" काय करते... बारमध्ये दारू पिणं, रेव पार्टी, ड्रग्स घेणं, नशा करणं, सेक्स करणं या गोष्टी त्या दिवशी सर्रास होत असतात. माणसाचं मन संकुचित असतं, मानसिकता तयार झालेली नसते (किंवा "त्या" प्रकारची मानसिकता तयार झालेली असते), पाश्चिमात्य संस्कृती चुकीच्या प्रकारे आपल्या जीवनात आणणे, याच गोष्टी त्याच्या डोक्यात कायम फिरत असतात. आजच्या बऱ्याच मुलांचा/पुरुषांचा स्त्रियांकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन म्हणजे "डोळ्याने बलात्कार करणे" असाच आहे. दृष्टीकोन न बोलता मी कृती म्हणालो तर "डोळ्याने" हा शब्दच नको.
अशाच एका मानसिकतेचा मुलगा त्या पार्टीमधून बाहेर येऊन एका मुलीला हातवारे करत बोलताना पाहतो. मुलगी समुद्राकडे पाहून एकटीच बडबडत असताना पाहून त्याला प्रश्न पडतो आणि शेवटी तो तिला जाऊन भेटतो. मुलगी सुरुवातीला त्याचावर वैतागते. त्यांची ओळख नसतानाही तो मुलगा तिच्याकडे "त्या" हेतूनेच जातो. त्यांचे एकमेकांना प्रश्न, त्यांचं बोलणं सुरु होतं. त्यापुढे सुरु होतो तो एक अविस्मरणीय प्रवास. ती मुलगी त्याला ओळखते की तो कोणत्य हेतूने तिच्याकडे आलाय... पण तिचं जगच मात्र वेगळं होतं. त्यांचं बोलणं सुरु असताना ती त्याला दुःख म्हणजे काय ते सांगते, खऱ्या प्रेमाची भाषा सांगते. प्रणय, वासना, संभोग अशा गोष्टींवर ती बोलते, त्याच्याही डोक्यात तेच असतं पण त्याला ते सहन होणारं नव्हतं, कारण तो ज्या चष्म्यातून ते विषय पाहत होता, ते काही वेगळंच होतं. ते सर्व ऐकून त्याची दारू उतरते पण वासना मात्र उतरत नाही. ती त्याला तिच्या प्रेमाची व त्या नंतरची कहाणी सांगते, मुलगा अचंबित होतो. त्याला काही कळेनासं होतं. तिची कहाणी मात्र त्याच्या मेंदूवर काम करते, पण त्याला कळूनही वळत नव्हतं. बेशुद्ध होऊन समुद्रकिनारी पडलेला मुलगा पाहून लोक जमतात. त्या लोकांचाही तोच दृष्टीकोन! जाग आल्यावर तो त्याच मुलीला शोधण्यासाठी सैराभैरा धाऊ लागतो...
या अशा विचारांवर चालणाऱ्या लोकांसाठी त्यांचाच विचारांवर आधारित हा विषय पाहणं महत्वाचं वाटतं.
Comments
Post a Comment