सॉक्रेटिस ते ॲरिस्टॉटल, चार्वाक, बुद्ध ते चक्रधर, अलेक्झांडर ते शिवाजी, मार्क्स पासून माओ, अशोक ते आंबेडकर, संतांपासून शाहीर, सर्वांनीच मला ओळखलं सर्वच माझ्याकडून शिकले... अण्णाभाऊंनी तर ही सृष्टी माझ्यामुळे तरलेली म्हटलंय... तर बागुलांनी या सृष्टीचा निर्माताच मला म्हटलंय... असंख्य कविता, ओव्या माझ्यावर रचल्या गेल्यात... अगणित कथा कादंबरी माझ्यावर लाहिल्या गेल्यात... या कशातच दैवी काहीच नाही. सर्वच मी आहे, आणि माझ्यापासूनच सर्वकाही आहे. मग अदृश्याचं अस्तित्व टिकवून, मलाच माझं अस्तित्व शोधायला लावणारी, व्यवस्था का आहे? कोणाला माहीतच नाही... - आशित साबळे